Ήταν η πανδημία της λεγόμενης ισπανικής γρίπης, η οποία ξέσπασε το 1918. Αν και η νόσος δεν ξεκίνησε από την Ισπανία, πιστεύεται ότι ονομάστηκε έτσι επειδή οι ισπανικές εφημερίδες ήταν οι πρώτες οι οποίες δημοσίευσαν σχετικές αναφορές.
Η πανδημία της ισπανικής γρίπης ήταν εξαιρετικά φονική με τις εκτιμήσεις των θυμάτων να κυμαίνονται μεταξύ 50-100 εκ. ανθρώπους.
Στην Αυστραλία, εμφανίστηκε στις αρχές του 1919, με διασπορά περίπου στο ένα τρίτο του πληθυσμού, ενώ υπολογίζεται ότι σκότωσε γύρω στους 15.000 ανθρώπους.
Συγκρίνοντας το τότε με το σήμερα, ο κ. Αμπουγιάννης, σημειώνει μεταξύ άλλων: «Εάν δείτε φωτογραφίες από αρχειακό υλικό, φορούσαν μάσκες και εκείνη την εποχή και υπήρχε κάποια κοινωνική απόσταση, πράγματα τα οποία εφαρμόζουμε και σήμερα»
«Η ισπανική γρίπη είναι το H1N1, που είχε κάνει και το SARS, ενώ ο κορωνοϊός είναι διαφορετική ‘οικογένεια’. Επίσης, ο στόχος των δύο ιών είναι πολύ διαφορετικός. Η ισπανική γρίπη στόχευε πιο πολύ νεότερους ανθρώπους, μεταξύ 25 και 34 ετών, και σκότωνε πολύ απότομα. Δεν ήταν ασύνηθες το φαινόμενο να [τρώει] κάποιος πρόγευμα σε άκρα υγεία, και να βρίσκεται νεκρός το ίδιο απόγευμα», εξηγεί χαρακτηριστικά ο κ. Αμπουγιάννης.
Όπως είναι φυσικό, η αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού, στις μέρες μας είναι πολύ πιο αποτελεσματική, όχι μόνο γιατί η ιατρική επιστήμη έχει κάνει άλματα, αλλά, και γενικότερα λόγω της καλύτερα συντονισμένης αντίδρασης, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
